حرفهای دل تنهای من

سرت را بالا نیاور... سرت به مشقت مشغول باشد.
آنجا در میان کتابهایت ...
☂ "بابا" آب می دهد،
☂ نان می دهد،
☂ "آن دختر" طناب بازی می کند،
☂ "کوکب خانم" سفره قشنگی پهن کرده است،
☂ کبک "خانواده آقای هاشمی"! خروس می خواند،
... همه چیز درست است.
☂ فقط فکر نکنم "اصلاحات"ِ کتاب های درسی دیگر دهقان فداکاری باقی گذاشته باشد ...
فداکاری ها حتی در کتابهای درسی هم مُرده اند ...

سرت در میان کتابهایت باشد، 
چون ... 
سرت را که بالا بیاوری در یک لحظه کلی راه طی می کنی، 
دنیای یک وجب روبرویت هیچ بویی از درس هایت نمی دهد ...
☂ اینجا تو باید نان و آب خودت را بدهی 
☂ وقت نداری طناب بازی کنی،
☂ سفره ای در انتظارت نیست ...